تعیین سطوح آمادگی فناوری (TRL)
سطوح آمادگی فناوری (Technology Readiness Levels – TRL)، معیارهایی هستند که برای ارزیابی میزان پیشرفت یک فناوری خاص، از مراحل اولیه تحقیقات تا استفادهی کامل و عملیاتی آن، استفاده میشوند. این سطوح که ابتدا توسط ناسا توسعه یافتهاند، به طور گستردهای در صنایع مختلف، از جمله دفاع، فضایی و سلامت برای ارزیابی ریسک و تعیین وضعیت آمادگی تکنولوژیکی پروژهها به کار میروند. مقیاس TRL از 1 تا 9 رتبهبندی میشود، که هر کدام از این سطوح نشاندهنده مرحلهای خاص در فرآیند توسعه فناوری است:
1. TRL 1 – مفهوم اولیه: شناسایی اصول علمی پایه.
2. TRL 2 – فناوری در حال ظهور: تشخیص ایدههای فناورانه و انجام تحقیقات پایه.
3. TRL 3 – اثبات مفهوم: انجام آزمایشهای اولیه برای اثبات عملکرد.
4. TRL 4 – آزمایشگاهی: توسعه نمونه اولیه در محیط آزمایشگاهی.
5. TRL 5 – محیط کنترل شده: آزمایش نمونه اولیه در محیط شبیهسازی شده.
6. TRL 6 – نمونه اولیه: آزمایش نمونه اولیه در محیط واقعی.
7. TRL 7 – نمایش پیشتولید: نمایش عملکرد در مقیاس نزدیک به تولید.
8. TRL 8 – سیستم کامل: تولید نهایی و آزمایش سیستم در شرایط عملیاتی.
9. TRL 9 – استقرار کامل: اثبات کامل عملکرد و امادگی برای استفاده عملیاتی.
استفاده از سطوح آمادگی فناوری به سازمانها امکان میدهد تا تصمیمات آگاهانهتری در مورد سرمایهگذاری، توسعه و عرضه فناوریهای جدید بگیرند و به شکل مؤثرتری ریسکها را مدیریت کنند.