ارزیابی فناوری و محصول دانش بنیان

امکان‌سنجی اولیه (PreFS) فناوری:

مطالعات امکانسنجی اولیه اغلب با تشخیص توسط سرمایه گذار انجام می‌شود. در مطالعات امکان سنجی مقدماتی (Pre Feasibility Study)، به مشخصات کلی پروژه پرداخته شده و معمولا در زمانی که سرمایه گذار با چند گزینه مختلف روبروست انجام می‌گیرد و بدین وسیله ریسک توسعه فناوری یا سرمایه‌گذاری پایین می‌آید. به عبارت دیگر، هدف از مطالعات امکان سنجی تعیین میزان امکان‌پذیری و اجرایی بودن یک پروژه و ثمربخشی آن می‌باشد. مطالعات امکان سنجی را می‌توان نقطه عطف فرآیند تصمیم‌گیری در اجرای پروژه یا انجام سرمایه‌گذاری دانست.

ضرورت انجام امکان‌سنجی اولیه، تعیین میزان امکان‌پذیری و اجرایی بودن طرح، توجیه پذیری یک طرح از جنبه های مختلف بازار، فنی، مالی اقتصادی است.

امکان سنجی اولیه عمدتا فناوری ها از دید بازار مورد ارزیابی قرار می گیرند تا ریسک توسعه فناوری ارزیابی شود.

دستاوردها:

تعیین وجود بازارها و مشتریان بالقوه احتمالی در ایران

تعیین جایگاه فناوری در نمودار چرخه عمر فناوری (TLC) در ایران

تعیین سطح ارزش افزوده فناوری (امکان پذیری اجرا، مجاز بودن به لحاظ قانونی، قابلیت استفاده، مطلوبیت، سودمندی)

بیان و نمره دهی سطح چالش های جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی (بر اساس معیارهای ارزشیابی 1 تا 5)

تعیین وجود رقبای فعال در ایران

تعیین فناوری های مشابه یا جایگزین در کشور

تعیین میزان صرفه جویی ارزی